De Meditatieve Eutonie
De eutonie, als een specifieke werk- en behandelingswijze, werd in het midden van de vorige eeuw onwikkeld door Gerda Alexander, een bewegingspedagoge uit Kopenhagen.
Eutonie is erop gericht om de steeds aanwezige globale lichaamstonus in evenwicht te brengen, afgestemd op de concrete omstandigheden waarin men zich bevindt.
De voorbije 60 jaar is er heel wat ervaringskennis opgebouwd en onderzoekswerk gebeurd, wat geleid heeft naar een differentiatie waarbij verschillende accenten op de voorgrond zijn gekomen. De meditatieve eutonie is daar een vrucht van.
Deze vorm is gegrondvest door Simon Witvrouw en Etienne Amand, twee eutoniepedagogen die in 1995 een samenwerkingsverband aangingen op basis van hun jarenlange eutonie- en begeleidingservaring. Zij ontwikkelden de Witvrouw-Amand eutoniedidactiek die de basis vormt van de meditatieve eutonie als oefenweg.
De instelling op voelend contact met de directe tastbare omgeving is het fundament. Via verlangzaming en verstilling groeit er een toestand van levendige rust.
Dit biedt optimale kansen om de verhardingen, verkrampingen en verstijvingen die zich lichamelijk hebben opgebouwd te transformeren naar meer zachtheid, doorlaatbaarheid en veerkracht. In dit proces kiest de meditatieve eutonie radicaal voor de weg van een luisterend voelen en laten ontstaan, in tegenstelling tot en een wilsgestuurd maken en presteren.
Het lichaam is meer dan enkel een voertuig van de ziel of een krachtbron van prestaties. Meditatieve eutonie beschouwt het lichaam als een prachtige icoon van de schepping, waarin de oergrond van het leven zich volop openbaart en die tevens de fysieke uitdrukkingsvorm is van ieders persoonlijke geschiedenis.
Tonusregulatie manifesteert zich niet alleen in het lichaam maar in gans het mens-zijn. De fysieke dimensie en de spirituele dimensie zijn dan harmonisch in elkaar werkzaam wat de meeste kans biedt op kwalitatief leven.
Sinds 1987 is de eutonie door de World Health Organization erkend als alternatieve discipline ter verbetering van geestelijk en lichamelijk welzijn.
Een korte blik in de historiek van de eutonie
De naam eutonie is in oorsprong verbonden aan Gerda Alexander, docente in ballet en bewegingsleer die in 1959 een nieuwe methode voorstelt aan wie ze de naam eutonie verbindt. (Griekse eu = juist en tonos = spankracht ). Ze verbindt het bekende neurofysiologische concept “eutonus” met een gedragstechniek en een methode. De Alexander eutonie wordt tot op vandaag toegepast in verschillende Europese landen en in Noord-Amerika.
Een verdere therapeutische verdieping en uitzuivering van de methode komt er door Hannelore Scharing. Ze leerde de eutonie kennen via Gerda Alexander. Als adem–therapeute ging zij er van uit dat de mens in zijn totaliteit ademt en bracht dit binnen de eutonie op de voorgrond. Het principe van het contactnemen en de invloed ervan op de tonus werd door haar heel zorgvuldig in een specifieke oefenweg ontwikkeld. Sinds 1972 wordt de Scharing eutonie aangeboden. De Scharing eutoniewerkwijze is vooral te vinden in de Duitstalige gebieden.
Ook in Vlaanderen en Nederland werd, door diverse eutoniepedagogen, verdere verdieping en verfijning ontwikkeld, in het bijzonder door:
-Therese Windels, als docente lichamelijke opvoeding heeft ze van de eutonie haar levenskeuze gemaakt en deze verder ontwikkeld. Zij was een leerling van zowel Gerda Alexander als van Hannelore Scharing. Dit, samen met haar persoonlijke jarenlange eutonie ervaring en levenskeuzes, brachten haar bij de oprichting van de Vlaamse Eutonie School. Sinds 1986 tot op vandaag begeleidt zij er eutoniecursussen en leidt zij eutoniepedagogen op.
-Simon Witvrouw en Etienne Amand. Zij stelden de meditatieve eutonie didactisch op punt en gaven hun werkwijze door in twee internationale opleidingsgroepen. (1996 – 2003). Zij bouwden verder op de principes van de Scharing eutonie, wel met een eigen invulling, integreerden daarbij de organismische grondbeginselen van de bejegeningsmethode van Ferdinand Cuvelier, verrijkt met hun eigen eutonie ervaring.
Simon Witvrouw leerde de eutonie kennen als leerling van Gerda Alexander, was daarna jarenlang naaste medewerker van Hannelore Scharing tot hij zijn eigen weg ging.
Etienne Amand, jarenlang een naaste medewerker van Ferdinand Cuvelier in de Relatie Studio te Gent integreerde de Scharing eutonie en werd in 1989 eutonieleraar in de Relatie Studio. In de bejegeningsmethode was de Scharing eutonie de weg om met ‘belichaming’ om te gaan. Zijn persoonlijke keuze om ‘belichaming’ in zijn pedagogisch en therapeutisch begeleidingswerk meer centraal te stellen bracht hem bij een verdere uitdieping van zijn eutonie ervaring. Hij had Simon Witvrouw in de Relatie Studio leren kennen en na een zestal jaar van heel intense ontmoetingen, besloten zij om gezamenlijk op weg te gaan om de eutonie verder te ontwikkelen met als specifieke intentie de spiritualiteitdimensie te integreren. Dit heeft geleid tot de meditatieve eutonie. Geleidelijk aan ontwikkelde zich de ‘Witvrouw-Amand didactiek’ het oefenfundament van de meditatieve eutonie.